بهاور

گاهی قلب انسان چیزهایی را می بیند که با چشم قابل رؤیت نیست

بهاور

گاهی قلب انسان چیزهایی را می بیند که با چشم قابل رؤیت نیست

نیایش

خدایا

تو را صدا می کنیم، تورا می خوانیم

مهربان

وقتی قلبهایمان کوچکتر از غصه هایمان می شود

وقتی نمی توانیم اشک هایمان را پشت پلک هایمان مخفی کنیم

و بغض هایمان پشت سر هم می شکند،

وقتی احساس می کنیم بدبختی ها بیشتر از سهممان است و رنج ها بیشتر از صبرمان،

وقتی امیدها ته میکشد و انتظارها به سر نمی رسد،

وقتی طاقتمان طاق می شود و تحملمان تمام...

آن وقت است که مطمئنیم به تو احتیاج داریم و مطمئنیم که تو،

فقط تویی که کمکمان میکنی..

آن وقت است که تو را صدا می کنیم، تو را می خوانیم.

آن وقت است که تو را آه می کشیم، تو را گریه می کنیم، تو را نفس می کشیم.

وقتی تو جواب می دهی،

دانه دانه اشک هایمان را پاک می کنی و یکی یکی غصه ها را توی دلمان بر میداری،

گره تک تک بغض هایمان را باز می کنی و دل شکسته مان را بند می زنی،

سنگینی ها را بر می داری و جایش سبکی می گذاری و راحتی،

بیشتر از تلاشمان خوشبختی می دهی و بیشتر از لب ها، لبخند،

خواب هایمان را تعبیر می کنی و دعاهایمان رامستجاب و آرزوهایمان رابرآورده،

قهرها را آشتی می کنی و سخت ها را آسان،

تلخ ها را شیرین می کنی و دردها را درمان،

ناامیدها، امید می شود و سیاه ها سفید سفید...

خدایا

تو را صدا می کنیم، تو را می خوانیم

مهربان 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد